De verschijningen van Onze Lieve Vrouw in Garabandal
1961-1965, San Sebastián de Garabandal, Spanje
De verschijningen van Garabandal zijn verschijningen van de Heilige Maagd Maria die tussen 1961 en 1965 plaatsvonden bij vier jonge schoolmeisjes in het plattelandsdorp San Sebastián de Garabandal, in de Sierra de Peña Sagra, in de Autonome Gemeenschap Cantabria, in noordelijk Spanje. Soms hield Onze Lieve Vrouw het kind Jezus vast, soms werd ze vergezeld door engelen, waaronder Sint-Michaël.
De bezoeken telden duizenden en trokken grote menigten aan en boden fenomenen, waarvan er velen gefilmd of gefotografeerd werden met duizenden getuigen.
Onze Lieve Vrouw in deze reeks verschijningen wordt vaak "Onze Lieve Vrouw van de Berg Karmel van Garabandal" genoemd, omdat haar uiterlijk en kleding leken op portretten van Onze Lieve Vrouw van de Berg Karmel.
De verschijningen van Garabandal worden soms "de voortzetting van Fatima" genoemd.
Geschiedenis van Garabandal
Op 18 juni 1961 verscheen een engel aan vier jonge meisjes, Conchita Gonzalez (12 jaar), Jacinta Gonzalez (12), Maria-Dolores (bijgenaamd Mari Loli) (12) en Mari Cruz (11) bij het bovenste einde van het dorp, in de buurt van het huis Casa Serafin. Hij sprak echter niet met hen op die dag of op de volgende dagen, maar op 1 juli 1961 onthulde hij zichzelf als aartsengel Sint-Michaël. Een gedenkteken aan de holle weg herdenkt deze eerste verschijning van de engel. Hij kondigde de kinderen dat julidag aan dat de Heilige Maagd Maria hen de volgende dag, zondag 2 juli 1961, zou verscheinen op de plaats die hij had aangewezen. Dat is een beetje verderop in de holle weg die leidt naar de heuvel van de pijnbomen (los pinos). Daar staat ook een gedenkteken dat herdenkt aan de eerste verschijning.
Van links naar rechts: María "Conchita" Concepción González, Mari Cruz Gonzalez, Mari Loli Mazón, Jacinta González
De nieuws verspreidde zich als een vlam door het gebied en een grote menigte getuigde de extases van de vier meisjes die zondag, waarbij ze spraken met een mooie dame in wit gekleed, met een bruine scapulier aan haar rechterpols en haar hoofd versierd met een kroon van twaalf schitterende sterren.
Ze werd vergezeld door twee engelen. Een herkenden ze van de vorige dag en de andere dachten ze was zijn tweelingbroer omdat hij er zo veel op leek.
Wanneer de meisjes in extase waren, werden hun lichamen niet beïnvloed door zwaartekracht of materiële voorwerpen. Ze hadden ook geen idee wat met hen gebeurde. Bijvoorbeeld konden ze elkaar met gemak optillen. Aan de andere kant was het bijna mogelijk voor twee volwassen mannen om een enkel kind te verplaatsen wanneer hij in extase was.
Mari Loli Geheven
Tijdens deze extase waren de visionarissen ongevoelig voor pijn, prikkels en vuur. Er werden proeven gedaan, zoals hard steken, maar dit bracht geen reactie teweeg. Toen ze met enorme kracht op hun knieën neervielen, toonden ze niet het kleinste teken van pijn. Een absoluut betrouwbare ooggetuie was diep onder de indruk van een gebeurtenis toen Maria Loly viel en haar hoofd tegen de hoek van een trap stapte. De trap was gemaakt van beton. De ooggetuie zei dat de toeschouwers verschrikkelijk schreeuwen, maar het kind bleef kalm zitten op de vloer, glimlachend en gelukkig pratend met de Maagd. Toen de extase voorbij was, werd haar gevraagd of zij de klap had gevoeld. Maar ze wist er niets van. De gezegende maagd vertelde de vier kinderen veel geheimen over de cruciale toekomstige gebeurtenissen in de wereld met hun tijdstippen. Maar de kinderen mochten geen tijdsdetails geven. Conchita maakte de volgende opmerkingen.
Doel van de Garabandal verschijningen
Reeds bij deze eerste verschijning, waarna vele anderen volgden, sprak Maria met de kinderen over de reden voor haar komst en vroeg hen om op de volgende dag of op de door haar genoemde dag weer naar deze plaats te komen. De kinderen zeiden dat de Gezegende Maagd een boodschap van God bracht voor het volk van onze tijd. Ze gingen verder zeggen dat de Gezegende Maagd wilde dat zij deze boodschap bekend maakten aan iedereen op 18 oktober 1961. Dit is de eerste boodschap van Garabandal, die in kinderlijke eenvoud ons oproept tot het absolute engagement van verering en aanbidding van het Allerheiligste Sacrament en tot bekeerling, boete en gebed.
Maria gaf hen de tekst van deze boodschap niet in vooropgezette woorden, maar ze verklaarde alleen haar "kleine vrienden" in alle details en duidelijkheid de intentie die erin moest worden uitgedrukt. De kinderen moesten zeggen in hun eigen woorden wat het zorgpunt was van hun Hemelse Moeder. Hoewel zij zich overrompeld voelden, bestond de verschijning erop dat ze dit perfect konden uiten in hun eigen woorden, omdat ze dacht dat ze alles goed hadden begrepen. Zo formuleerden de vier meisjes de boodschap met de volgende woorden:
"Men moet veel offerbrengingen doen, veel boete; vaak het Allerheiligste Sacrament bezoeken. Maar bovenal moeten we erg goed zijn.(*) Als wij dit niet doen, dan komt er een oordeel. De kelk is vol, als wij ons niet veranderen, dan komt er een zeer groot oordeel over ons".
(*) Erg goed zijn betekent hier om een goed en verantwoordelijk leven te leiden in de zin van Gods geboden en Hem, de Almachtige, de plaats die aan Hem toekomt te geven in onze dagelijksche routine. Dus: dagelijks gebed; vergrote devotie tot God; regelmatig ontvangen der sacramenten.
Maria zei nog eens: "Ik vraag van jullie niets buitengewoons, niets overdreven, maar ik wens dat jullie waardig leven als mensen voor God en Hem, de Almachtige, Zijn plaats geven in uw dagelijksche leven." Dit is een perfect en gemakkelijk te volgen levensprogramma voor ons allen!
De kinderen smachten bij het verschijnsel, met oog op de vele twijfelenden en ongelovigen, al snel om een wonder, "...zo dat dan iedereen kan geloven". Uiteindelijk werd dit verzoek ingewilligd en de engel die hen weer eens verscheen beloofde Conchita een wonder.
De engel leerde haar om op waardige wijze het Heilig Sacrament te ontvangen enkele keren, zoals hij zei "met onveranderde hosties".
De gastheer bleven altijd onzichtbaar voor de omstanders die dergelijke gebeurtenissen meemaakten. Het wonder moest zijn dat het Heilige Gast door de omstanders op die dag, 18 juli 1962, zou worden gezien. Aangezien de kinderen niet wisten dat de gastheren nooit zichtbaar waren wanneer de engel hen communie bracht, vond Conchita het een vreemd klein wonder en twijfelde eraan of het voldoende zou zijn om mensen hun ongeloof te doen verdwijnen. Dit gebeurtenis, bekend als Het Wonder van de Gastheer, vond plaats niet ver van het huis van Conchita's ouders op middernacht van de voorspelde dag.
De Host Verscheen Bovennatuurlijk Op De Tong
Nadat Conchita haar tong uit haar mond hield om Heilige Communie te ontvangen, werd plotseling een gastheer zichtbaar op haar tong, uitzendend een sterke wit licht dat de ogen niet blendeerde. Dit licht was voldoende om enkele frames van een cinefilm bloot te leggen die door iemand aanwezig met een 8mm-camera was opgenomen. Het gebeurtenis is goed gedocumenteerd door betrouwbare mannen die direct naast Conchita stonden en haar geen oog toe sloten tijdens de hele tijd.
Conchita Ontvangt Een Host
Aangezien dit wonder niet iedereen overtuigde en de kinderen niet stopten met vragen om een geloofwaardig teken voor de ongelovigen, "...opdat allen mogen geloven", beloofde de Zalige Maagd hen een groot wonder, dat zo groot zal zijn dat er daarna geen twijfel meer is over het feit dat het van God komt.
Bij dit wonder, dat het grootste wonder zal zijn dat haar Zoen ooit voor de mensheid heeft verricht en tegelijkertijd het laatste tot aan het einde der tijden, zullen de ongelovigen onder de aanwezig zijnden bekeerd worden en de zieken onder de aanwezig zijnden genezen. Maak je geen zorgen over het vervoer van de ernstig zieken, zei ze, "omdat God speciale genaden zal verlenen en bescherming van leven en ledematen aan allen die naar het wonder willen komen." De tijd van het wonder vertrouwde ze alleen toe aan Conchita, die echter de dag pas acht dagen tevoren mag bekendmaken. Het zullen 's avonds zijn om dezelfde uur als de eerste verschijning van de engel en zal ongeveer 15 minuten duren. Het wonder zal plaatsvinden bij de pijnbomen en is zichtbaar vanaf Garabandal en de omliggende bergen.
Daarna blijft er een permanent teken op deze plek, dat men kan bekijken en fotografieren, maar niet aanraken kan, omdat het niet van stof gemaakt is. In dit verband is het waard om te weten dat Maria eens tegen de visionarissen tijdens een verschijning bij De Pijnen zei, "Ik hou erg veel van deze plek want God houdt ervan. Deze plaats is heilig!"
Echter, voor dit wonder zal er eerst een "aviso" optreden, die ook wel klein oordeel, waarschuwing of verlichting van het geweten wordt genoemd. Het zullen een momentane stilstand van de tijd over de hele wereld zijn, waarbij alle mensen dan de geestelijke toestand van hun zielen zien en hoe ze zich moeten herstellen.
Conchita is erg bang voor deze ␠waarschuwing, want zij zegt:
"Het zal zijn als de straf (de bestraffing), met het enige verschil dat men niet direct door het lijden van de dood zullen sterven. Er zal geen twijfel bestaan over het feit dat het niet van mensen komt. Maar men zal zichzelf zien zoals men voor God staat in dat moment (men zal moeten lijdend ondergaan de kennis van zijn geweten)."
Op 18 juni 1965 bracht de aartsengel Michaël een nieuwe boodschap over van de Heilige Maagd, die zou zijn namens God voor alle mensheid. Het gebeurde opnieuw in het holle pad, ongeveer bij het bovenste einde, onderaan het nu omheinde gebied van de kapel van Sint-Michaël op de berg. Conchita, aan wie deze boodschap werd gegeven tijdens een engelenvisioen, schreef de volgende woorden op: Boodschap gericht aan de wereld door de Heilige Maagd via de mond van de aartsengel Michaël:
De engel zei:
Omdat mijn boodschap van 18 oktober niet is vervuld en er weinig bekendheid over is, zal ik je vertellen dat dit de laatste is. Voordat de beker vol was, loopt hij nu over.
Priesters, bisschoppen en kardinalen gaan veel op weg naar het verdoemenispad en met hen leiden ze nog vele zielen mee.
De Eucharistie krijgt steeds minder belang. We moeten de toorn van God over ons afwenden met onze inspanningen. Als je Zijn vergeving vraagt met een oprechte ziel, zal Hij je vergeven.
Ik, jullie Moeder, via het voorspraak van de engel Sint-Michaël, wil jullie vertellen om boete te doen. Jullie zijn al in de laatste waarschuwingen.
Ik hou erg veel van jullie en ik wil niet jullie verdoemenis. Vraag ons oprecht en wij zullen het je geven. Jullie moeten meer offeren, denk aan de Passie van Jezus.
Nu worden jullie de laatste waarschuwing gegeven. Ik hou erg veel van jullie, en ik wil niet jullie verdoemenis. Vraag ons oprecht om Onze gunst en Wij zullen je smeekgebed verhoren. Jullie moeten meer offeren doen. Reflecteer op de Passie van Jezus.
De tweede boodschap veroorzaakte bijzonder veel controverse toen bekend werd dat Conchita had geschreven "veel kardinalen, veel bisschoppen en veel priesters volgen het pad naar verdoemenis."
Ze werd vaak gevraagd om deze informatie te bevestigen. Het meisje zei vaak dat Maria de belangrikheid van het priesterambt benadrukte en haar aandacht vooral op priesters richtte boven alle anderen.
Tot nu toe wachtte de verantwoordelijke bisschop met de hele Kerk op de vervulling van de profetie die in Garabandal werd gegeven. Nu is hij emeritus en de aartsbisschop van Oviedo is de huidige administrator.
Maria zei tegen de kinderen:
"Mijn bezoeken aan jullie zullen niet door de Kerk worden erkend tot na het grote wonder." Voor het wonder zal de bisschop een teken ontvangen, waarna hij alle verboden over Garabandal opheft. Padre Pio stond mysterieuze verbanden met Garabandal en bevestigde hetzelfde, maar met de opmerking:
"De Kerk zal de verschijningen van de Moeder des Heers in Garabandal niet geloven tot het al te laat is."
Op geen enkel moment werd door de Kerk verboden om persoonlijk te geloven in de verschijningen van Garabandal, hoewel er tot op heden geen officiële bevestiging kon worden gegeven over hun bovennatuurlijke oorsprong. In de dorpskerk was het echter niet toegestaan om over deze gebeurtenissen te preken.
Het dorp Garabandal
De laatste verschijning vond plaats in Garabandal op 13 november 1965. Tussen 1961 en 1965 verscheen Maria aan deze plek soms dagelijks. Tijdens deze tijd was het de tijd van het Tweede Vaticaans Concilie, ze gaf de vier meisjes een regelmatige catechese over de principes van het geloof die op het Concile zouden worden behandeld en voor de toekomst herzien in een era die moderner werd. Deze catechese is erg goed weergegeven in het boek "Zo Sprak Maria in Garabandal" door Robert Francois.