e shtunë, 5 tetor 2013
Dita e Shën Benediktit - Mesazhi i Komunikuar Pe Njëri të Parashikuesve Marcos Tadeu - Në Paraqitjet në Jacareí - SP - Brazil - Më 08.04.2007
SHËN BENEDITI LUTONI PËR NE!
JACAREÍ, 8 PRILL 2007
DITA E PASHKËVE CENACLE
MESAZHET NGA ZOTI NËNË - SHËN BENEDIKT DHE SHËN RITA
KOMUNIKUAR PE NJËRI TË PARASHIKUESVE MARCOS TADEU TEIXEIRA
MESAZH NGA ZOTI NËNË
"-Marcos, fëmija i bekuar dhe i dashur, të bekoj përsëri sot me të gjitha bekimet e shenjta të ZEMRËS IMAKULATA së Mije, që kjo ditë ka qenë aq konsoluar dhe gëzuar për ta parë para Meje BIRIN DIVIN të ngjallur duke ndriçuar më se dielli!"
Të bekoj gjithë fëmijët e Mije që kanë ardhur sot, ju bekoj të gjithë këtë moment. Fëmijët e dashur, vazhdoni me të gjitha lutjet që u kam urdhëruar t'i bëni, sepse ato thërrasin shumë lotet e Mia dhe hiqen gungat e dhimbjes nga ZEMRA e Mije. Vazhdoni të luteni, fëmijët e vogël, se kjo vitë kam plane të mëdha për ju, unë dua t'ju bëj shënjtër të mëdhenjë, por nevojitë bashkëpunimin tuaj, lutjen tuaj, bindjen dhe drejtueshmërinë ndaj zërit tim. Për këtë deshiroj që të luteni, që ta beni një novenë duke u lutur me fletët e rosarit çdo ditë lutjen tjetër:
"Zemra DIVINE e JEZUSIT, siguro, që të bëhem një shënjt i madh për lavdinë Tende dhe atë të Nënës së Shenjte Tij më të Shenjtë."
Nëse luteni kështu, fëmijët e mi të vegjël, ju premtoj se Biri im JEZUS do t'ju jepë shumë graci dhe ndihma që ta përparoni dhe ngriheni në shenjtërinë. Unë deshiroj shenjtëri të madhe nga ju, pritej gjëra të mëdha prej juve! Ju i dashurohet shumë Zoti dhe nuk mundeni të qeni të palëvizshëm në mungesën e tij. Gjërat e botës nuk janë për ju, gjërat e PARAJSËS janë për ju. PARAJSA ka zgjedhur tashmë ju fëmijët e mi të vegjël, tani duhet vetëm që edhe ju ta zgjidhni PARAJSËN dhe atë çka ajo dëshiron dhe ka planifikuar për ju.
Vazhdoni të luteni ROZARIN E SHENJTË çdo ditë, vazhdoi me të gjitha lutat që u kam dhënë dhe urdhëruar t'i bëni. ZEMRA IMMACULATE ime ishte shumë i kënaqur prej juve në ato dite edhe ZEMRA E BIRIT TIM JEZUS.
Mbi ju sot unë derdoj bekujtimet e shumta të ZEMRËS IMMACULATE DHE RILINDUR, fruta e dhimbjeve dhe lotëve Teme."
MESAZH NGA SHËN BENEDIKTI
"Marcos i dashur, unë Benedikt jam shumë i gëzuar të shoh ju sërish sot. Ka qenë afërsisht dy muaj që unë dhe Rita erdhëm me Mbretëreshën tonë e Madhe Lady, për ta bekuar ju në ditëlindjen tuaj dhe sot unë gjalloj se mund t'i vij edhe të gjithëve këta njerëz të pranishëm.
Lutni Rosarin e Shenjtë, Rosari m'ka sjell në Parajsë, nuk ishin aq shumë nga çudirat e Mia që më sjellën në Parajsë, por Rosari i Shenjtë. Sepse dashuroja Rosarin e Shenjtë, lutja e tij u bë ne shpellat ku jetova dhe pastaj edhe në manastir, i pëlqente të kaloja shumë orë duke lujtur Rosarin pa asgjë tjetër që ta dëshironte ose të kërkonte. Rosari i Shenjtë për Mua ishte si një qepë me mjel e ëmbël dhe të shijshme, e cila e kënaqte shpirtin tim dhe ia vuri zjarrin dhe flakën dashurisë së Perëndisë dhe Zonjës së Shenjtë. Sa herë ajo më vizitoi gjatë lutjes së Rosarit për t'ua treguar mirënjohjen dhe preferencat e saj për këtë lujtje të shenjtë dhe me fuqi. Parajsa, Parajsa u bë afër dhe aksesues për Mua, falë Rosaris së Shenjtë. Sa graci ka dhënë Rosari i Shenjtë Mua, sa bekuj e dritë spirituale ka m'ia dhënë Rosari i Shenjtë. Jam shumë mirënjohës Rosaris së Shenjtë, jam shumë mirënjohës Mbretërinë time dhe Zonjës që na ia dha atij, të cila ia dha gjithë njerëzimit."
Dëshiroj që ti t'i zjarrohen me dashuri për Rosarin e Shenjtë, dëshiroj që ta lujni atë pioze dhe me zhavorr, kurdoherë që mundi në gju të tuaj dhe duke derdhur lotët e shumta falenderimi Zonjës për t'i dhënë atij gjithë njerëzimit."
Rosari i Shenjtë është trajtim më i madh, çmim dhe dhuratë që Zonja e Bekuar ia ka dhënë botës pasi Fjala u bë Mish. O po! Në secilën kure të Rosarit ti therrni një Lotë të Nënës së Perëndisë dhe në të njëjtën kohë merrni nga ajo një graci tjetër. Çdo herë që flisni fjalët më të bekuara dhe të mira, të shenjta 'Tungjatjeta e plot me falë' një rreze gracie do të derdhet nga Zonja e Bekuar dhe do të bien mbi shpirtrat tuaj."
Lutni Rosarin e Shenjtë, lutni gjithashtu të gjitha lujtjet që ajo ju ka dhënë, sepse këto lujtje i zhdukin Satanin dhe demonët dhe shkaktojnë shumë shpirtra të shpërbëhen nga kapja e tyre dhe t'u kthyen dhe u ruajn."
Une, Benedict ju jap paqe, ju lën paqe dhe ju premtoj mbrojtjen time të vazhdueshme, për ju që vini Këtu në këtë vend të shenjtë gjithmonë dhe jeni gjithmonë këtu te këmbët e Zonjës duke i konsoluar atë, ju jeni vëllezër timë, ju jeni mbrojturit timë, ju jeni pronatime dhe do t'ju ruaj dhe të mbroj siç duhet. Paqe."
MESAZH NGA SHËN RITA E KASIËS
"-Marcos... Zotëri i bekuar Marcos, unë Rita e Kasiës, shërbyese e ZOTIT dhe e MARIA SANTÍSSIMA, RITA e Dhimbjeve dhe e Dhimbjeve të ZOTIT dhe të ZONJËS, UNË ju dha bekuarjen time sot edhe për të gjithët që jani këtu. Dashuri pasionin e JEZUSIT, vleresoni më shumë atë, kontemplohuni më shumë me atë. Bënini veçanërisht në premte një respekt të veçantë ndaj Pasionit të JEZUSIT dhe adhurimi i KRYQIT TË SHENJTË. Përpiqeni t'i meditoheni çdo premtë PASTRIMET të ZOTIT TONË JEZU KRISHT, përpiqeni çdo premte gjithashtu të meditoheni dhimbjet e ZONJËS SË DHIMBJEVE. Pasioni i KRISHTË është libri më i shenjtë që ekziston, në atë ka mësime për të gjitha njerëzit dhe për çdo situatë në jetë.
Në Pasionin e JEZUS gjetja tërë kënaqesinë time dhe paqin tim.... Në Pasionin e JEZUS gjetja forcën time dhe dashurinë time.... Në Pasionin e JEZUSIT dhe të MARIES gjetja konsolinë time dhe kënaqesinë time....
Do ta gjeni edhe ju, nëse i kushtoni çdo premte meditimin mbi dhimbjet e ZOTIT TONË dhe të NËNËS SË DHIMBJEVE, edhe vetëm për t'i paktën njëzet minuta.
Përpiqeni... përpiqeni në shtunë ta kushtoni pasditen e ZONJËS së Dhimbjeve siç kërkoi ajo vetë prej jush juve të dhanë. I binduni Mesazheve të NËNËS SË PERËNDISË dhe do t'ju jetë bekuarja e ZOTIT, në shpirtrat tuaj dhe në jetët tuaja....
Të vërteta ju them, çdo gjë që kërkoni të shtunën pasdite gjatë lutjes dhe riparimit për ZONJËN e Çmendive do t'ju jepet, sa herë që nuk është kundër dëshirës së ZOTIT dhe s’i largon shpirtrat tuaj nga
Ky vend është i Shenjtë, PARAJSA kjo prek tokën, Shenjtorë dhe Engjëll dhanë popullojnë dhe banojnë këtë vend natën e ditën. Vini këtu dhe bashkohuni me ne në lutje që në një kor të adhurojmë ZOTIN, ta bekojmë Emrin E Tij dhe emrin e NËNËS SË SHENJTË dhe t'i dashurojmë ata me afeksion, dashuri dhe devotshëm të veçantë.
Të vërteta ju them, kushdo që mbroj këtë vend duke shpëtuar shpirtrat e tjerëve, do ta predestinojë shpirtin e tij për shpëtim. UNGJËLL RITA, do të ju mbroj, do të ju ndihmoj gjithmonë, lutuni më shumë, kujtoni me veçanti më 22-tën e çdo muaji dhe kujtoni BENEDITON me veçanti në 4-tën e çdo muaj me lutje speciale. Në këto ditë flasni më shumë me ne, lutuni për na, vini te këmbët e figurave tona që aty do të ju mbushim me Graci... Asnjë Gracë nuk do të refuzohet kurrë, do të kenit qasje të lirë dhe plotësisht në të gjitha ato, do të grishni aq sa mundeni Graci, aq sa mundeni t'i mblidhni....
Të vërteta ju them, imitoni Mua në pranimin e vuajtjeve dhe në përputhjen me vuajtjet, me afektet dhe ankshet e këtij jete. Kjo jetë kalon shpejt dhe dhembja dhe vuajtja nuk do të zgjasin përgjithmonë nese dini si ta përdorni ato për t'ju pëlqyer dhe favorizuar duke i pranuar si hapa të vërtetë në shkallën e Shenjtë, që ju çojnë tek PARAJSA.
Tani ne ju bekojmë të gjithë dhe ju dëshirojmë Paqe..."
Shën Benedikti i Zogjit
Lindi: 31 Mars 1524 në Sicili, Itali
Vdiq: 4 Prill 1589 në Palermo, Itali
Festë liturgjike: 5 Tetor
Shënjtori mbrojtës: i kuzhinierëve
Shën Benedikti OFM (Sicili, 31 Mars 1524 - Palermo, 4 Prill 1589) (Shën Benedikti i Zi ose Shën Benedikti Afrikani ose Shën Benedikti i Zi).
Disa versione thonë se ai lindi në Sicili, Itali jugore, në 1524 në një familje të varfër dhe ishte pasardhës i skllevërve nga Etiopia.
Versione tjerë thonë se ai ishtë një skllav i kapur në Afrikën e Veriut, çka ishte shumë e zakonshme në Itali jugore atëherë.
Në këtë rast, ai do të kishte prejardhje maure, jo etiopiane.
Ashtu si ashtu, të gjithë thonë se ai pati emrin "Maur" për ngjyrën e lëkurës së tij.
Ai ishte një bari dhe bujq.
Në moshën 18-vjeçare ai kishte vendosur të i kushtonte jetën shërbimit të Zotit, dhe në moshën 21 vjeçare një fratar eremit i Shën Françeskut të Asizisë e ftoi ta jetojë me ata dhe ai pranoi.
Ai mori betimet për varfërinë, bindjen dhe pastërtinë, dhe shkonte rrugët pa çorapë dhe flej në tokë pa mbulime.
MANASTIRI KU JETOI SHËN BENEDIKTI
Ai ishte shumë i kërkuar nga njerëzit, të cilët donin ta dëgjonin këshillat e tij dhe t'i lutnin për falje.
Plotësimi i betimit të tij të bindjes, pas 17 viteve midis eremitëve, ai u caktua si kokë në manastir.
Edevotja e tij, urtia dhe shenjtësia e udhëhiqën vëllezërit e komunitetit të zgjedhin atë Superior i Manastirit, edhe pse ai ishte analfabet dhe laik, sepse nuk kishte qenë ordinuar prift.
Vëllezërit e konsideronin të ndriçuar nga Shpirti i Shenjtë, për shkak se ai bënte shumë profeci.
Në fund të kohës së caktuar si Superior, ai rikuptoi aktivitetet e tij në kuzhinën e manastirit me shumë ngricë por me gëzim.
Gjithmonë i përkushtuar atyre më të varfër se ai, ata që asnjëherë nuk kishin ushqim ditor, ai do ta merrte disa furnizime nga manastiri, t'i fshihte brenda veshjeve dhe t'i sjellte urrejtësve që mbushnin rrugët e qyteteve.
Sipas traditës, gjatë një nga këto dalje, i ri Superior i Manastirit e zbuloi dhe u pyeti,
"Çfarë fshihni aty poshtë të mantelit tuaj, Vëllezër Benedict?"
Dhe shenjti u përgjigj me ngricë, "Trëndafila, zoti im!" dhe duke hapur mantelin, në të vërtetë dukën trëndafila shumë bukurë, e jo ushqimi nga i cili Superiori kishte dyshuar.
Shën Benedikt vdiq më 65-vjeç në 4 prill 1589, në Palermo, Itali.
Në derë të qelisë së tij në Manastirin e Santa Maria de Jesus në Palermo ka një pllakë me shkrim në italisht që tregon se ishte Qelia e Shën Benediktit dhe poshtë datat 1524-1589, për ta treguar vitet e lindjes dhe vdekjes së tij.
Disa autorë tregojnë vitin 1526 si vitin e lindjes së tij, por fratarët e Manastirit të Shën Mariës së Jezusit konsiderojnë se data e saktë është 1524.
Çdo vit pas Pashkëve, ka një mesë dhe festë në nderim të tij në fshatin portuguez Coval, komunën Santa Comba Dão.
NARRATIVË TJETËR
Është viti 1589. Në një qeli të varfër në manastirin françeskan të Santa Maria de Jesus, tre kilometra nga Palermo, Italia jugore, infermieri vëzhgon vëllezërin laik, një njeri i papërshtatshëm, duke bërë disa lëvizje në shtratin e dhuratës ku ka qenë për dy muaj.
Fytyra e tij, e lodhur nga fatigimi i 63 viteve të aktiviteteve apostolikë intensive, ndriçohet në një moment të caktuar. Goja e hapet dhe syt bëhen të fiksuar dhe ekstatikë. "Është fundi, vëllezëri po kalon pragun e përjetësisë," mendoi infermieri. Dhe ai shpejt u nis për t'i thërritur friarëve të tjera për lutje të fundit për të vdekurin.
Njeriu i sëmurë, megjithatë, kur ekstazi mbaron dhe infermieri kthehet, i thotë atij: " Mos u shqetësojeni. Do t'ju lajmërojë ditën e orën e vdekjes sime. Unë do të vdes në 4 prill ".
Te cilët infermieri i përgjigjet, " Imagjino, Friar, sa e plotë do të jetë kjo shtëpi!"
Sepse ai e dinte mirë famën ekstraordinare të shenjtërisë së atij friari, i cili ishte aq i madh në çdo vend, ndërsa ai ende jetonte, sa që rrallë gjejmë diçka të ngjashme në historinë e Kishës.
- " Ju mund ta qetësoni, asnjëri nuk do vije", i siguroi Shënjtori. Dy profecit u plotësuan me saktësi të plotë.
Në fakt, në ditën e vdekjes dhe varrimit të tij, ka pasur një influks të madh njerëzish për festën e Zotit Divin në një kishë të Shpirtit Tërshëm në periferi të Palermo-s, dhe kështu asnjëri nuk erdh në manastir.
Në ditën e caktuar, Shënjtori mori konsolimin e Sakramentave të Kishës: konfesionin, komunionin, unktë ekstreme dhe edhe bendicionin papnor.
Njeriu i sëmurë u ul në shtrat dhe, duke shikuar lart në qiej, lutet dhe mediton. Ai fton shenjtët e tij mbrojtës: Shën Françeskin e Asizit, Arkangjelin Shën Mikel, dhe Apostujt Shën Pjetrin dhe Shën Palin.
Në një moment të caktuar gjatë lutjeve, pas një vizioni të Shën Ursulës, Benedikti - kjo është emri i njeriut që po vdes - thotë me zër të lartë: "Në duar Tua, Zoti, kam dorëzuar shpirtin tim". Pastaj ai shtrihet, mbyll sytet dhe bën frymëmarrjen e tij të fundit.
RRALLAT: VESHJA E PËRVËSUAR NGA BENEDIKTI
Në atë moment, jo shumë larg aty, Benedita Nastasi, 10 vjeç dhe nipi i Shënit, duke parë një gropë që kishte hyrë brenda shtëpisë, dëgjoi zërin e xhaxhait të saj:
- " Benedita, ti don diçka aty.
- " Aty, ku, xhaxhi im? "- pyet vajza.
- "Nga Qiejt, bijë e mia" "- përfundon zëri i njohur. Dhe gropa e vogël zhduket...
Shën Benedikti i Zi, shumë popullor në mes tona, quhej Benedikt i San Filadelfos, sepse kjo ishte emri i vendbanimit (sot San Fratello) pranë Mesinës (Sicili), ku ai lindi, në vitin 1526. Ai ishte djal i skllevërve etiopianë të blerë nga familja Manasseri.
Dihet se Shëniti ishte një bari, më vonë u bë eremit. Për t'u përgjigjur urdhrit të Papës, ai u bashkua me Urdhrin e Françeskëve si vëllezër laik në manastirin e Santa Maria de Jesus, afër Palermos.
Atje ai u shquajt si një kokë mirakulore, sepse shpesh Engjëjt nga Qiejt zbritnin për t'i ndihmuar në gatuese të ushqimeve.
Pavarësisht se ishte analfabet dhe vetëm vëllezër laik, aq ishin dhuratat dhe karizmat me të cilat Providenca Hyjnore e dekoroi shpirtin e tij, sa ai u zgjodh Superior dhe Mjeshtër i Novicëve të manastirit.
Duke ndjekur shembulli të Atit Serafik Shën Françeskut, themeluesit të tij, numri i papërfilltë i mrekullive dhe prodigjieve që u bënë nga Shën Benedikt edhe gjatë jetës së tij përbëjnë vërtet fioretti. Është e pamundur t'i përmendim të gjitha. Tani na mbetet vetëm të përmendim disa prej tyre.
Shërimi i kancerit
Para se të vendosej në manastirin e Santa Maria, Benedikt jetoi një jetë eremitike në Nazana për tetë vjet dhe në Mancusa në rajonin e Palermo.
Kështu, reputacioni i tij për shenjtërinë ishte tashmë i lartë. Një ditë, ndërsa kalonte përmes Mancusas, u thirr të vizitonte një grua sëmurë në një shtëpi tmerruese. "Unë nuk mund ta bëj shumë për të, sepse unë nuk jam prift. Por unë mund ta vizitojë dhe të lutem për të," u përgjigj.
"Më ndihmo, Fratër!" tha gruaja e varfër, e ngrirë nga kanceri në gjoksin e saj, i cili po shpërndante me të keq. "Më jep një beku, për dashurinë e Zotit!"
Prekur nga dhimbja e gruas së sëmurës dhe shqetësimi i afërve të saj, Shënti u afroi shtratit, lutu me të gjithë të pranishëm, inkurajoi gruan sëmurë të ketë Besim në Zot, pastaj, sipas kërkesës së saj, traçoi shenjën e kryqit mbi plagën në gjoksin e saj. Ajo u shërua menjëherë, duke i lënë vetëm një cicatricë !
Shkurtimisht pas kësaj, Benedikt u tërhoq për t'i shmangur falenderimeve ose lavdërimeve.
Ringjallja e vdekurit
Njëherë, katër gra nga Palermo - Eulalia, Lucrezia, Francesca dhe Eleonora, kjo e fundit me fëmijën e saj pesëmujor në krah, erdhën të vizitonin Shënтин në manastirin e Santa Maria.
Në rrugëtim për t'u kthyer në qytet, ende afër manastirit, karroca u përmbys dhe i shtypi fëmijën, i cili vdiq menjëherë. Fratrat erdhën të ndihmonin, dhe Benedikt u paraqit me skenën e trishtueshme të nënës që mbante trupin pa formë të fëmijës.
Benedicti i afroi atyre dhe tha, "Ndaloni t'u qajni. Fëmija nuk është vdekur; ju mund ta ushqeni atë."
Ata që ishin rreth tyre menduan se Shënti ishte i çmendur. Por, sa herë nena e kishte bindur atij, fëmija filloi të ulete, duke lënë të gjithëve t'u merrnin për habi.
Një fakt i ngjashëm ndodhi me djalin e John George Russo. Ndërkohë që vizitonte manastirin me gruan dhe disa të afërm, karroca në të cilën ishin duke udhëtuar ra nga një urë dhe fëmija u shtyp.
"Keni besim të madh te Zonja Jonë. Le t'i lutemi." Kjo kthesë tek ndërmjetësimi i Zojës së Shënjtë, për më tej, ishte një konstant në të gjitha intervencat e Shenjti Benedikti.
Të gjithë u futën dhe filluan t'i luten; pastaj fëmija hapi sytë, zgjohet nga gjumi i vdekjes.
Edhe para se të bëhej eremit-por kjo mund të ketë qenë mirakuja e parë që u bë nga Shënti Benedikti-një fëmijë i vdekur u sjell përpara tij.
I trishtuar, Shenjti mori atë trup të palët në krahun e majtë dhe me dorën e djathtë bëri shenjin e kryqit mbi ballin e fëmijës së ngrirë. Pas atyre që ishin të pranishëm lutën Atërimën dhe Zojën Jonë, mirakuja e ringjalljes ndodhi!
Mirakuja e luleve
Shënti Benedikti kishte zakonin të mbante ushqimin që mbetej nga manastiri në fustanin e tij, për ta shpërndarë më vonë tek varfërit.
Njëherë Shënti takoi vikarin e Sicilisë, Peshkop Marcantonio Colonna, i cili, tërhequr nga famja e shenjtërisës së tij, erdh për ta vizituar. I kurrgjegjshëm, vizitori i shquar pyeti Benediktin çfarë po mbante me kujdes.
Ai thjesht hap fustanin dhe tregon... lule, të freskët e aromatikë saqë vikari i mori në altarin e kapelës private të tij.
Peshq që shfaqen dhe bukë që shumëzohen
Një herë, provizionet e manastirit u mbyllën. Ishte dimër dhe binte shi me rryma. Dhe të urtët nuk ishin në gjendje as t'i dalin jashtë për elemosinë.
Benedikt i kërkoi një frati, i cili po e ndihmonte atë në kuzinë, të hapte Udhëtimet e Shenjta dhe ta lexonte atë që ishte shkruar. Pasazhi i mëposhtëm u lektua: "Mos shqetësohuni për jetën tuaj, se çfarë do t'i hani, as për trupin tuaj, se çfarë do të veshni. Shikoni zogjtë e ajrit: ata as nuk mbjellin, as nuk grumbullojnë në depoja. Dhe megjithatë Ati juaj qiejt i ushqen atë" (Mt 6:25-26).
Ndriçuar nga këto fjalë dhe lënë në lëvizje nga besimi heroik në Providencë, Shënti filloi punën. Ai mbushi çdo tigan, pjate e enë të mëdha në manastir me ujë. Të nesërmen ata ishin plot me peshk të freskët, shumë prej tyre gjallë.
Një herë tjetër kur Benedikt, atëherë superior i friarëve, urdhëroi fratin portier, Vito da Girgenti, të shpërndante bukë për varfërit, të urtët, duke parë se rreshti ishte i madh, ruajtën në fund të shportës disa buka për friartë.
Fakti u bë i njohur nga Benedikt, i cili thirri portierin ta thërriste përsëri të varfrit që ishin mbetur pa bukë: "Ju jepni të varfërave gjithçka në shportën - urdhëroi Benedikt - sepse Providenca do na ndihmojë."
Duke iu bindur, Viti vuri re me tërheqje se buka në shportë nuk u mbyll; sa më shumë e morte jashtë, aq më shumë shfaqej !
Friartë që rikthehen
Një herë, tre novicë vendosën të ikin nga manastiri dhe t'i ktheheshin shtëpisë. Në agim ata ngjitën muret e jashtme, dhe në rrugë, ndërsa këngonin fitore për pseudofaqen e tyre, pa një figurë që po vinte drejt tyre. Ishte Friar Benedikt, i cili u pyeti: "Çfarë bënni kësaj ore? Kthehuni menjëherë te manastiri!" Dhe ai i këshilloi të luteshin shumë për përsistencë në vocacionin e tyre.
Muisht më vonë, ata rënë sërish në tentativën për t'u larguar dhe marrin kujdes të madh që asnjë nuk ta dinte. Kur përsëri fitojnë rrugën, ata vijnë ballë për ballë me Fratin Benedikt, i cili hap krahët e tij duke thënë: "Ndaloni atje, ku mendoni se po shkohet?" Tretë e njohin një shenjë nga Zoti për të përsistuar, ata kërkojnë falje te shti dhe premtojnë që nuk do ta ripërsërisnin gabimin.
" Shënjtori, Shënjtori. ..
Me çdo mrekulli që ndodhi, njerëzit flisnin te porta e manastirit, duke i lavdëruar dhe duartrokitur Shënjtin. Popullariteti dhe vlerësimi i tij u bë aq i madh sa njëherë ai përplasje "Corpus Christi" procesionin. Në atë rast, fratrat morën pjesë në procesion nga Katedralja e Palermo.
Dhe Shën Benedikt u caktua të mbante kryqin procesional, në koka të procesionit. Ashtu si ai i vendosi syte te Kryqëzimi, ai e ndjeu veten të kapur nga dashuria për Zotin tonë dhe hyri në ekstazi. Trupi i tij filloi të lundrojë lehtë, pa që këmbët e tij t'i lëviznin.
Pasi ata shihën atë, njerëzit u shpërthyen në zhurma lavdimi: "Shikoni Shënjtin, Shënjtin!" Rreshtat e procesionit u bënë tërësisht tmerruar. Ata që ishin përgjegjës për rendin urdhëronin njerëzit të rreshtonin. Por nuk kishte mënyrë dhe procesioni shpejt vazhdoi në Katedral...
Trupi i paprekur
Kur, pas festave të Shpirtit të Shenjtë Zotit, njerëzit mësuan se Benedikt kishte vdekur dhe ishte tashmë varrosur, ata u drejtuan te Santa Maria de Jesus. Varri ishtë në një vend me akses të vështirë, dhe fluksi i madh i pelegrinëve e përkeqësoi jetën e fratrave. Dhe numri i tyre rritet çdo ditë, në proporcion si lajmet e mrekullive që punonin pranë varrit u shpërndan.
Ata filluan të kërkonin relike te Shënjtori. Rrobat dhe veshjet e shtratit ku ai vdiq ishin bërë në shirita. Edhe shti i tij dhe matraci u zhvendosën në copa të vogla, me dashuri të disputuara nga vizitorët.
Më 7 maj 1592, tre vjet pas vdekjes së tij, trupi i tij, i paprekur dhe me erë tmerrëshirës, u vendos në një instaluar në një holl të hapur në murin e sakristisë së kishës së Shën Mërise të Jezusit. Por sakristia shpejt u bë një kapelë, me njerëz që këndonin, luten dhe bënin premtime. Kjo për dhjetë e nëntë vjet rresht.
Më 3 tetor 1611, me Kardinal Doria të pranishëm, trupi i Shën Benediktit u transferua përsëri në një urnë kristali mrekullie në një kapelë anësore të kishës së Santa Maria de Jesus vetë, në manastirin e vjetër françeskan, tre kilometra nga Palermo, një qytet që, edhe para njohjes zyrtare të Kishës, e mori atë si Shënatorin e tij më 1652.
Shën Benedikt u shpall i bekuar në 1763 nga Klement XIII dhe kanonizua nga Papa Pius VII më 25 maj 1807.
Adhurimi në Brazil
Shteti i Bahia ishte pionieri në devotshmërinë ndaj Shën Benediktit në tokat braziliane.
Edhe para kanonizimit të tij, atje ekzistonte një vëllazëri në nderim të tij. Në të njejtën kohë, devotshmëria ndaj Shënit u thellua thellësisht në Maranhão.
U dihet se imazhe të Shën Benediktit kanë ekzistuar që nga viti 1680 në Olinda, Recife, Igaraçu (PE), Belém do Pará dhe Rio de Janeiro.
E njëjtë ishte rasti edhe në São Paulo. Një shekull para se ai të shpallej shenjt nga Kisha, ai tashmë adhurohesh si i tillë në kishat e frekuentuara nga anëtarët e Venerable Brotherhood of Nossa Senhora do Rosário dos Homens Pretos (1707). Dhe sot devotshmëria ndaj Shënit është një fenomen kombëtar. Nuk mungojnë parrokia, kapela ose të paktën një altar me imazhin e Shën Benediktit të Zezë në gjithë Brazil.
LUTJE
O ZOTI, I CILI NË SHËN BENEDIKT TË ZEZË,
T'I SHFAQESH MREKULLITË TUA,
THIRRËS NË KISHËN TENDE
BURRA TË GJITHË POPUJVE, RRACE DHE KOMBEVE,
I JEPNI PËRMES INTERCESIONIT TIJ,
QË TË GJITHË,
TË BËRË DJEM DHE VAJZA TUA PËRMES PAGËZIMIT, T'JETOJNË SË BASHKU SI VËLLEZËR E MOTRA TË VËRTETË.
PËRKRAH ZOTIT TONË JEZU KRISHTIN, DJALIN TËND, NË NJËSINË E SHPIRTIT TË SHENJTË.
AMEN
T'UA LAVDEROJ DHE T'I BEKOJ, ATI IM,
ZOT I QIEJVE DHE TOKËS,
SEPSE MË KA ZBULUAR TË VOGLITË
MISTERET E FSHEHTA TË MBRETËRISË!
SHËRBËTORI I MIRË DHE I BESNIK, HYNI NË GËNJËSHTRINË
TË JEZUSIT, ZOTIT TËND!
SHËN BENEDIKT, LUTJU PËR NE!!
SHËN BENEDIKT I ZEZË, INTERCEDO PËR NE!!
SHËN BENEDIKT, MBROJTËSI I KUZHINIERËVE, LUTJU PËR NE!!
***
REGJISTROHU NË KRYQËZATËN E ROZARIUT
KLIKO MBI LIDHJEN POSHTË:
www.facebook.com/Apparitiontv/app_160430850678443
MARRNI PJESË NË CENAKLET E LUTJEVE DHE MOMENTIN E SHKËLQYER TË PARAQITJES, INFORMACION:
TELEFONI I SHTATORËS: (0XX12) 9701-2427
FAQJA ZYRTARE E SHTATORËS SË PARAQITJEVE TË JACAREÍ, SP BRAZIL: