Paqi fëmijët e mi, paqja e Jezusit për të gjithë ju!
Fëmijët imë, unë vije përsëri për t'ju thënë Zotit. Unë nuk do të lodhem kurrë. Ju them përsëri: Nuk do ta lër të ju udhëtoj në Jezu, sepse kujdesem për mirësinë tuaj dhe atë të gjithë njerëzimit.
Kuptoni thërrimet e mia duke u lutur, duke hapur zemrat tuaja, duke çliruar veten nga gjëra që ju bën t'i humbni gracin e shpirtrave të jush. Djalli po i udhëton shumë fëmijët e mi në ferr. Sa dhimbje për Zemin tim! Fëmijët imë të cilët kanë humbur jetën e pafundme përgjithmonë!
Në këtë moment, Zoti Nënë u bë shumë trishtuar dhe me një shprehje dhimbjeje në fytyrën e saj të bukur. Ashtu siq atëherë ajo po i shihte këtë skenë të tmerruar: shpirtrat që merren nga ferri nga djalli.
Beni diçka fëmijët e mi. Mos qani thjesht duke parë. Ndihmoni vëllezër tuaj për ta gjetur shpëtimin që është biri im Jezu. Unë jam ardhur për t'i ndihmuar ata. Zema Immaculate e Nënës së Mi është strehimi i të gjithëve juve. Do të donte qenë dëgjuar atë çka unë ju them, sepse kështu graci i Perëndisë do ta arrinë zemrat e vëllezër tuaj.
*Lutuni, uleni. Bënini që çdo javë të Kreshmës Iran filloj konvertimin dhe takimin me Zotin ndryshues jetësh. nderoni plagët e shenjta të birit tim, meditojeni për pasionin e tij të shenjtë dhe do t'i vijnë shumë bekuese në jeten tuaj. Ju pranon në zemrën time dhe ju bekoj me një bekim special: në emër të Atit, Birit dhe Shpirtit të Shenjtë. Amen!
Kujtoni: Unë jam me ju gjithmonë, çdo ditë. Dashuri, dashuri, dashuri, dhe do t'i përkasni vërtet birit tim. Ju falenderoj që jeni këtu sot dhe për të gjitha atë qenë bënë për mbretërinë e Zotit.
Ashtu siq thoshte kësaj fjalët, Virgjëresha filloi t'i ngjitej ngadalë duke u ngritur në qiell deri sa zbehi në dritën që e mbulonte atë.
(*) Në pasionin dhe vdekjen e Jezus Krishtit, mëkatet tona u shua nga zjarri. Nëse pranojmë këtë realitet me besim, dhe në dorëzimin e devotshëm pranojmë Kristin e plotë - që do të thotë duke zgjedhur dhe ecur rrugët e imitimit të Krishtit - atëherë ai i njëjtë Krishti do na udhëtojë, përmes pasionit dhe kryqit të tij, në lavdinë e ringjalljes.
Kjo është saktësisht ajo që përjetohet në kontemplim: vdekje dhe ringjallje. Jezu Krishti kujdeset për shpirtin dhe i jep jetën e tij vetë për jetën e shpirtit, në luftën kundër armikut të tij dhe të shpirtit. Ai lëshon Satanën dhe të gjitha frytet e keqe, ku do t'i takojë personalisht, dhe kap shpirtra nga tirania e tyre. Ai zbulon me ashpërsi kurrësinë njerëzore kur ajo i kundërvihet atij në mënyrë të verbër, fshihur dhe pabesueshëm. Të gjithëve ata që njohin mëkatet e veta, i pranojnë me ndershmëri dhe dëshirojnë nga zema t'i liri, Jezu Krishti u shtrin dorën, duke kërkuar prej tyre, megjithatë, imitimin pa kusht të tij dhe heqjen e gjithçkaje që është kundër Shpirtit të Tij. (Edith Stein, Shenjtë. Shkenca e Kryqit)