پنج‌شنبه، ۲۷ مه ۱۹۹۴

مادونای ما با لباس سفید و گل‌ها در موهایش حاضر است. او دست‌هایش را باز می‌کند و کف‌دست‌های خود را به سوی آسمان می‌چرخاند. "کودکی عزیز، این دلیل آن است که من بسیار آرزو دارم تا بسیاری از تسبیح‌هایی با دل بگذارید. تسبیح پانزدهمین دوره نمونهٔ محبت مقدس است. هر دعا مانند قطره‌ای نرم رسندوی بر قلب فقیر من است که برای تبدیل انسان‌ها التماس می‌کند. قلب من خشک می‌شود وقتی روح‌هایش از من دور می‌شوند، و دعای شما آنچه را که روح‌هایی بی‌حرارت از آن گرفته‌اند بازمی‌گرداند. قلب من به سوی انسانیت بیشتر از هر زمان دیگری باز شده‌است. بپرسید، بپرسید، بپرسید."